De helft van mijn leven in NL (03-08-09)!

[Sederick Alfredo Franklin SHORT]

3 augustus 1989

Toen ben ik samen met een paar honderd aspirant studenten vanuit Curacao hier op Schiphol Airport beland. Ik kan me alles nog goed herinneren. Voor de meesten van ons was het de eerste keer dat we naar NL kwamen. En ik was de maand daarvoor net 20 jaar geworden. Eerste bijzonderheden: de sluis van het vliegtuig naar het vliegveld (ik dacht dat ik in een aflevering van Star Trek was beland), het vliegveld zelf (ontzettend groot, rolbanden) en de buitentemperatuur (een voor mij lekkere 16 graden). Toen ik naar buiten kwam en de geordende drukte zag, de vriendelijke mensen had meegemaakt, en voor het eerst meemaakte dat ik niet de hele tijd aan het zweten was, zei ik letterlijk:

'Home Sweet Home!'

:D

We gingen in grote bussen naar de Golden Tulip Hotel in Leiden om daar van de reis bij te komen, om door de mensen van de SSNA te worden gebriefd, en om uit te rusten. De dag daarna ben ik samen met een kleinere groep richting Uilenstede (Amstelveen) gereisd om daar voor 2 weken te worden opgevangen door oud(ere) studenten die ons zouden begeleiden. We moesten echt alles leren. B.v.: in treinen en met de rest van het openbaar vervoer reizen, een bankrekening openen, je kamer zo goedkoop mogelijk inrichten en de Roze Buurt meemaken. Die week heb ik mijn eerste Salsa Cafe meegemaakt (Club Chique op de Rozengracht). Ik had toen geen flauw idee van hoe het fenomeen 'Salsa dansen' de rest van mijn leven zou gaan bepalen.

Drie weken later zat ik in mijn studentenkamer op de 13de verdieping van een torenflat op de Rode Kruislaan in Diemen. Ik bereidde me voor op de introductieweek van de lerarenopleiding van de Hogeschool Holland (Diemen). Ik voelde me ontzettend vrij. En ik was voor het eerst ook intens gelukkig. Want ik ben echt ontsnapt aan de k*t- mentaliteit van de Curacaoenaars. Ik werd hier b.v. veel minder gediscrimineerd dan op mijn eigen eiland! Men accepteerde mij zoals ik was. En je kon normale gesprekken voeren. Hier kwam ik o.a. tot de grote ontdekking dat de mensen in mijn (arme) leefomgeving op Curacao 'gek' waren. En dat ik 'normaal' was. Ik heb NOOIT heimwee naar Curacao gehad. Sterker nog: sindsdien ben ik maar 2 keer naar Curacao geweest: in 1991 en in 2001.

3 augustus 2009

Mijn vriendin Evie en ik zijn s'morgens van onze grote woning in Almere Buiten naar onze eigen danslocatie / kinder activiteitencentrum gereden om aan de afwerking van de locatie te werken. Jim (onze compagnon) hielp ook mee. Dennis (onze klusjesman) was net terug van vakantie en kwam even kijken hoe ver wij in 2 weken waren gevorderd. s'Middags hebben we bij Jim, Nelleke (zijn vrouw en eigenaresse van de Kinderopvang 'De Vrolijke Pinguin'), Amberossia (hun dochtertje die morgen 6 jaar wordt) en Valerie (hun jongste dochter van 9 maanden die nu al pogingen maakt om te gaan lopen) geluncht. En we hebben het nieuwsbrief samen bekeken en goedgekeurd. Want a.s. zaterdag is de Grand Opening van de Kinder Activiteiten Centrum. Daarna zijn Evie en ik in de hal doorgegaan met werken.

s'Avonds zijn we van Almere naar Den Helder gereden om de danschoreografie van de nieuwe demoteam van salsa dansschool Ambiente Den Helder af te maken. En dat hebben we ook gedaan. Bijzonderheid: 1 van de dames die net terug was van vakantie moest op een gegeven moment huilen omdat het niet wou lukken. Wat doe je dan? Troosten, en vooral doorgaan! Na de training hebben Evie en ik 'even' met de dansschoolhouders Epifania (van oorsprong Arubaanse) en Willem (een gepensioneerde officier van de Koninklijke Marine)gekletst. We waren vannacht rond enen thuis gekomen..

Vandaag

We gaan zo verder werken aan de hal. Vanavond geven Evie en ik een 'Basics Mambo On2 dansworkshop'...

... en ik voel me nog steeds ontzettend vrij en gelukkig!

8)

Groetjes van de salsaklompjes,

:D